In het gelovige achttiende-eeuwse Oostenrijk eist de dagelijkse onderdrukking van de pas gehuwde Agnes geleidelijk aan haar tol. De bruidsschat blijkt een depressie en het gebedssnoer ketent haar handen vast. Kan Agnes zich bevrijden van eeuwige verdoemenis? Franz en Fiala dopen je onverbiddelijk in een onbekend hoofdstuk uit Europa’s donkere geschiedenis. Dat was je niet zomaar van je af.

Diep in het woud verdringt een waterval het geluid van een huilende baby. Rond de nek van het kindje heeft een vrouw een rozenkrans gehangen. Kort daarop klopt ze aan bij een gevangenistoren om een moord te bekennen. Dichte mist strijkt neer op het land. Buitenstaander Agnes is juist getrouwd wanneer ze over het lot van de moordenares leert. In het huis dat haar echtgenoot gekocht heeft, kwijnt ze dag na dag weg onder de knoet van hem en zijn moeder. Andere dorpelingen tonen zich onbetrouwbaar als de modder in de plaatselijke visvijver. Over hun bloeddorstige lippen rolt nog net niet het woord hysterie. Hoeveel gebeden Agnes ook prevelt of kruistekens ze slaat, er lijkt geen ontsnappen aan het verstikkende keurslijf van haar opgelegde bestaan. In haar hoofd en hart fladdert een donkere nachtvlinder.