“We zullen je nooit vergeten!” Dat staat geschreven op de posters die overal in Lucas’ geboorteplaats Cayenne hangen, de hoofdstad van Frans-Guyana. Tien jaar na diens tragische dood brengt zijn neefje Melrick de zomervakantie door bij zijn grootmoeder in de door geweld verteerde wijk. Net als bij zijn oom stroomt ook door de aderen van deze drummende tiener muziek. Door middel van gesprekken tussen oma en kleinzoon en een tedere mix van archief- en documentairebeelden legt Kouté vwa op tedere wijze thema’s bloot als vergeving, verzoening en het residu van een postkoloniale toekomst.

De titel is Frans-Guyaans Creools voor ‘luister naar de stemmen’ en dat doet regisseur Maxime Jean-Baptiste, ook familie van Lucas. Hij luistert naar hoe diens geest verderleeft in de hart- en tromslag van de hele gemeenschap in een poging om hen bij te staan in het langdurige rouwproces. In Locarno verdiende dit aangrijpende maar serene langspeeldebuut een juryprijs en een speciale vermelding.