Mi país imaginario documenteert de massale sociale protesten in Chili die in oktober 2019 begonnen en enkele maanden aanhielden. Chilenen kwam op straat tegen jarenlange ongelijkheid, een ontstellende levensstandaard en institutionele corruptie gecontroleerd door een elitair establishment dat nog steeds vasthoudt aan de grondwet van Pinochet. Op het hoogtepunt gingen meer dan een miljoen mensen de straat op, het grootste protest in de geschiedenis van Chili, geleid door jongeren en in het bijzonder door vrouwen.

De film combineert (indrukwekkende drone-) beelden van de demonstraties met studiointerviews met de actievoerders. Het is een aangrijpende getuigenis geworden over een beweging die volgens de regisseur “de ziel van Chili heeft veranderd”.