Liefde, tussen interventie en performance

Onze lichamen worden vaak bepaald door controle. Doorgaans zien we ze als instrumenten die we kunnen beheersen en disciplineren, om als werktuig in te zetten. Maar een lichaam kan ook affectief zijn, gelooft de Roemeense choreograaf Florin Flueras. In Love kijkt hij naar de vele affecten die liefde veroorzaakt – van overweldiging tot extase en overgevoeligheid. Flueras suggereert dat door de controle / choreografische gewoonten om te keren, er een nieuw soort lichaam zou kunnen ontstaan – een “liefdeslichaam”.

In zijn voorstellingen laat Florin Flueras kunst het liefst schuren met de buitenwereld. Zijn recente werk verkent hoe choreografie in een specifieke context aanzet tot anders denken, zien of voelen. Die context in Love is al even bijzonder: de voorstelling speelt in exporuimtes, metrostellen, supermarkten enzovoort. Het zijn plekken waar al andere activiteiten plaatsvinden, en waar de dans een laag toevoegt. Het ene publiek is zich niet bewust van de voorstelling, het andere wel. Zo ontstaat een ontmoeting tussen verschillende percepties, situaties en performers. Wat doen de affectieve lichamen met sterk functionele ruimtes? Kun je die werkelijk besmetten met liefde?

Florin Flueras

Het werk van Florin Flueras (RO) strekt zich uit tot gebieden als politiek, filosofie, spiritualiteit, gezondheidszorg, media, onderwijs en literatuur – het tast conventies en zekerheden aan, produceert performatieve ontmoetingen tussen kunst en de buitenwereld, via entiteiten als Artwork, Artworlds, Unsorcery, Clinica, Black Hyperbox, Postspectacle, Art Opening. In zijn recente werk – Love, Unexperiences, Unimages, Unhere – verkent hij lichaamssituaties en -capaciteiten die van invloed zijn op wat ten grondslag ligt aan het conceptuele en perceptuele, wat mogelijk is om te denken, te zien en te voelen in verschillende contexten. Meer dan visueel of conceptueel ziet Florin zijn recente praktijk als affectkunst.