In haar huidige onderzoek gaat Varinia Canto Vila dieper in op ‘materialiteit’ door middel van collages van beelden om zo de aandacht te trekken op verschillende manieren. In deze voorstelling alterneren twee vrouwen met diverse dingen, zoals hun eigen lichamen, objecten, de podiumvloer, de muren van de theaterzaal, … door middel van hun tastzin. Ze proberen daarmee nieuwe dimensies te ontdekken, terwijl ze zich continu afvragen ‘waar zijn we nu?’ De performers herwerken de betekenis van dagelijkse objecten door ze uit hun dagelijkse gebruik te trekken. De choreografie creëert een netwerk van zorg en solidariteit met onmenselijke dingen.