Met oslo zet Mette Edvardsen de schrijfstijl verder die ze ontwikkelde in vorige producties.. In de trilogie Black (2011), No Title (2014) en We to be (2015) onderzocht ze de mogelijkheden en limieten van taal en hoe die de ‘echte ruimte’ mee bepalen. De deur tot verbeelding werd geopend door de taal, en de betrokkenheid van het publiek groeide tijdens het schrijven.

Met oslo wil Mette op een andere manier aanwezigheid en verbeelding genereren. Daarbij is niet alleen de performer op scène cruciaal voor wat er gebeurt. Deze keer breidt het schrijven zich uit tot in de hele theaterruimte, en vermenigvuldigt de stemmen, de acties, de momenten en de verbeeldingen – de dingen en de wezens…