Wat is waarheid in de stortvloed aan informatie over de Libanese burgeroorlog?

Hoe vind je waarheid in een stortvloed van tekst en beeld? De Libanese theatermaker Rabih Mroué is een van de belangrijkste stemmen in de huidige Arabische kunstscene. Hij maakt intiem, humorvol en intelligent theater waarin hij datgene wat wij ‘waarheid’ noemen kritisch ontleedt. Opgegroeid in het door burgeroorlog verscheurde Libanon, waar elke partij met geweld en propaganda haar eigen waarheid uitdroeg, werd hij al van jongs af aan met waarheidsconstructie geconfronteerd. Mroué construeert zijn eigen waarheid – die zich situeert tussen de politieke realiteit, herinneringen, feiten en fictie – aan de hand van krantenberichten, foto’s, film en ander gevonden materiaal, en laat daarbij ook zijn fantasie de vrije loop. Kan een kunstenaar door middel van fictie de waarheid vertellen?

In Riding on a cloud staat zijn jongere broer Yasser op het podium, een dichter die door een sluipschutter in het hoofd werd geschoten en sindsdien lijdt aan afasie. Omdat Yasser zijn vaardigheid met woorden verloor, begon hij video’s te maken die hij op scène combineert met zijn persoonlijke herinneringen, om zo een subjectief beeld te creëren van de politieke ontwikkelingen in Libanon.

Een internationale succesvoorstelling die velen beroert!

Rabih Mroué is een Libanees acteur, regisseur, toneelschrijver en kunstenaar. Hij begon rond 1989 aan een studie theaterwetenschap aan de Libanese Universiteit. Van 1993 tot 2008 werkte hij voor het Libanese televisiestation Future Television als schrijver en regisseur voor de animatieafdeling. Hij was in die jaren als schrijver, regisseur en acteur betrokken bij veel toneelstukken, video's, films en gemengde mediaproducties. Frie Leysen (oprichter van deSingel en Kunstenfestivaldesarts) omschrijft Mroué als de belangrijkste Libanese kunstenaar en een van de belangrijkste mensen in de hele Arabische wereld. Mroué: “Emotie is een gevaarlijk wapen. Je kan met kunst anderen echt manipuleren. Daarom probeer ik in mijn werk vanop een kritische afstand te reflecteren over emotionele onderwerpen.”