Dans – film – performance – installatie – audiowandeling – party – zomertuin
Almost Summer viert de overgang naar een nieuw seizoen. Artistieke voorstellen, met verschillende vormen en materialen die voortkomen uit een eigen gevoeligheid, vermengen zich en weerspiegelen elkaar. We richten de schijnwerpers op taal: een moedertaal die je opnieuw moet leren (Muna Mussie), een taal die je identiteit verraadt en die je moet hervormen om aan de vijand te ontsnappen (Effi & Amir), een taal die je uitnodigt om te dansen (Calixto Neto) of te wandelen (Paula Diogo). De taal – van het prevelen van nieuwe klanken om een poëtische adem te vinden (Liza Baliasnaja) tot onopgeloste dialogen tussen twee verschillende wezens (Carole Perdereau) – is soms stil, om zich open te stellen voor andere vormen van communicatie, een assemblage van organische en niet-organische lichamen (Sara Manente), en om te leren hoe te zorgen (Jija Sohn en Aleksandra Lemm). De taal spreekt op verschillende manieren over de relatie tussen leven en dood: van felle discussies waarin surrealistisch en punktheater samenkomen (Inga Huld Hàkonardòttir) tot speculatieve vertellingen, in staat om de toekomst opnieuw uit te vinden (Fabrizio Terranova & Xavier Garcia-Bardon).
Als het Almost Summer festival een evenement is, dan draagt het een tijdelijkheid in zich die het overstijgt, een lange tijd van onderzoek en formele uitwerkingen door de kunstenaars vooraf, een onbekende tijd van intieme en collectieve effecten die de voorgestelde artistieke ervaringen zullen hebben op de lichamen van de toeschouwers. Het is ook het resultaat van samenwerkingen met kunstenaars die worden gesteund door Europese netwerken waar BUDA deel van uitmaakt: APAP Feminist Futures en Be SpectACTive!, dat een groep toeschouwers uitnodigt om projecten van kunstenaars die in de loop van het jaar in BUDA in residentie zijn te programmeren (Castélie Yalombo).
Almost Summer is het resultaat van een ecosysteem dat geleidelijk is opgebouwd, in de moeilijke omstandigheden van de pandemie, maar dat er toch in is geslaagd om talrijke samenwerkingsverbanden aan te gaan, met kunstenaars maar ook met partners. In de Budatoren presenteert Wit.h, die al twintig jaar samenwerkingen tot stand brengt tussen kunstenaars met en zonder lichamelijke of geestelijke beperkingen, talrijke evenementen: choreografieën van kunstobjecten, residenties en happenings (The Crip School).
Tijdens dit festival verwelkomen we ook Emptor, een groep onderzoekers en kunstenaars die de kwestie van de wettelijke eigendom van het kunstwerk aan de orde wil stellen en hun reflecties hierover in het openbaar wil presenteren – een belangrijke vraag in het kader van Outsider Art.
Het festival brengt ontmoetingen van talen, esthetische ervaringen en feestelijke momenten: een geluidswandeling, een poëtische en culinaire performance in de tuin, dans en theater in podiumzalen, in kaart gebrachte discussies, installaties, film…
Mathilde Villeneuve, artistiek directeur kunstencentrum BUDA
→
→
