Kan je creatieve energie halen uit instabiliteit en twijfel? De punkcultuur die halfweg de jaren ‘70 opkwam, werd gekenmerkt door een sterk verlangen om de functionaliteit en productiviteit van de wereld onderuit te halen. Net zoals de punkbeweging chaotisch verzet pleegde, gelooft de Griekse choreografe Katerina Andreou dat het tijd is om te ageren tegen de staat van onrust waarin de wereld zich bevindt. “Ik zie onrust als een symptoom van een maatschappij waarin alles veel te snel gaat – in een richting die op veel niveaus zelfdestructief lijkt. Geweld is geen uitzonderlijk verschijnsel meer en de referentiepunten lijken zodanig te verschuiven dat voortdurende instabiliteit en twijfel onvermijdelijk is.” Met punkenergie in de benen en samen met drie virtuoze performers creëert ze een territorium waarin je meer hechting en veiligheid kan vinden.

In eerdere creaties viel haar unieke choreografische taal op die de harmonie van het lichaam en de danscanon volledig ondergraaft: de passen zijn onsamenhangend en wild, met een gesyncopeerde energie die de toeschouwer van zijn stuk brengt. Met deze eerste groepscreatie bewijst ze dat chaos een constructieve kracht is en een creatieve dynamo van verandering kan zijn.