Er bestaat een bekende ets van Albrecht Dürer dat als begin van het perspectief tekenen wordt beschouwd. Het is een vreemd beeld. Een sensuele vrouw ligt op een tafel achter een rooster. Tegenover haar staat een man die probeert na te bootsen wat hij ziet op een oppervlak voor hem, waarbij hij het raster als referentiesysteem gebruikt om te bepalen, te meten en te zien. Drie elementen uit deze ets worden overgezet naar de voorstellingsruimte: de vrouw, het raster en de toeschouwer. Deze figuren zijn de hoofdrolspelers van See that my grave is kept clean, maar hun rol is niet meer zo duidelijk als ze lijken. De figuren raken en beïnvloeden elkaar. Perspectieven verschuiven, wrijving verschijnt.

Adaline Anobile

Performer en choreografe Adaline Anobile behaalde een Master in Textieldesign aan l'école Nationale Supérieure des Arts Visuels de la Cambre voordat ze haar onderzoek in dans verderzet tijdens de opleiding ex.e.r.ce in het Centre Chorégraphique National in Montpellier. Belangrijk in de ontwikkeling van haar werk waren haar ontmoetingen met filosofie en somatische praktijken, vechtkunsten en de stem. Haar performances onderzoeken hoe ze een werkelijkheid met verschillende stemmen en lichamen kan creëren, met een veelheid van texturen en lengtes.