1 performer, 1 wit blad, 1 scheur. Dat zijn de basisingrediënten voor het meditatieve Paper Lane.

Voor deze woordeloze performance liet Olga de Soto zich inspireren door Hartmut Rosa’s theorie over de noodzaak van vertragen en Sophie Whettnalls werk met papier. Het resultaat: een lange strook papier wordt met een ononderbroken beweging in tweeën gescheurd. De traagheid en precisie trekken je aandacht volledig naar het nu. Deze daad van provocatie tegen een alsmaar sneller evoluerende maatschappij laat je stilstaan bij de eenvoud van bewegingen en natuurlijke materialen. Een performance die de grens opzoekt tussen meditatie en manifestatie, en die bezoekers uitnodigt om de pauzeknop in te duwen.